Beste lezer,

Op woensdag 1 april 2021 is er een informatiebijeenkomst geweest bij zorgboerderij Gasterij Bergerbaan. Deze zorgboerderij ligt in het buitengebied van Sevenum in het straatje Op den Bergen waar zij zorg bieden op nummer 6 en wij woonachtig zijn op nummer 8. Wij zijn een gezin met drie kinderen en zijn hier 10 jaar geleden komen wonen met de intentie om het kleinschalige recreatie bedrijf van (schoon)moeder over te nemen. Per januari 2021 hebben we het stokje overgenomen.

Graag zouden wij middels deze brief willen reageren op het principeverzoek ‘wijziging bestemmingsplan’ wat is ingediend door de eigenaren Chantal en Geert Versteegen van Zorgboerderij Bergerbaan die we verder in deze brief zal benoemen als initiatiefnemers.

In maart 2021 ontvingen wij een uitnodiging van de initiatiefnemers om een informatieavond bij te wonen bij Gasterij Bergerbaan. Op deze bewuste woensdagavond kregen we een plan gepresenteerd van de uitbreiding die ze willen gaan realiseren;  29 zorgappartementen waarvan er twee een partnerappartement en  daarnaast zou er nog een gezamenlijke ruimte komen voor het bieden van dagbesteding voor deze 31 cliënten. Het huidige bedrijf bestaat momenteel uit 30 dagbestedingsplekken voor ouderen met dementerende en/of somatische klachten. Zij presenteren dit plan vanuit de motivatie dat zij het hun eigen cliënten gunnen dat wanneer opname noodzakelijk zij daar kunnen blijven. Ook omdat het verplaatsen van dementerende ouderen een enorme impact heeft op hun gemoedstoestand.  

Tijdens de informatiebijeenkomst waren we met name verrast over de uitwerking van het uitbreidingsplan.

Na de informatieavond bleef mij constant dezelfde vraag voorbij komen namelijk; Wat maakt dat het hele plan al tot in detail is uitgevoerd zonder dat wij hiervan op de hoogte zijn gebracht en welke vorm van invloed hebben we daar nog op. Zeker gezien het feit dat de initiatiefnemers ons vertelde dat de gemeente Horst aan de Maas achter het initiatief staat.

Met al deze vragen besloten we, samen met een buurtgenoot, het gesprek aan te gaan met de initiatiefnemers.

Tijdens dit gesprek hebben we hen bevraagd de grootte en het volume van het toekomstig bedrijf kijkende naar de interne behoefte van hun bedrijf. Aangezien zij in hun presentatie zich ook met name alleen richten op de behoefte en het belang van hun eigen cliënten.

Ons is uitgelegd, tijdens de informatie avond, door zowel de initiatiefnemers als Proteion dat het zou gaan om verblijven van gemiddeld 8 maanden. In het meest recente jaarverslag van Bergerbaan is te lezen dat er in dat jaar 11 cliënten zijn uitgestroomd i.v.m. een opname. Uitgaande van deze feitelijke gegevens bracht ons tot de volgende vraag:

Waarom bouw je 29 appartementen en voorzie je in 31 opnamebedden met een instroomcapaciteit van 45 cliënten per jaar (in 1 jaar tijd kan er 1,5 client gebruik maken van 1 bed) als je zelf maar 30 cliënten binnen je dagbesteding hebt? Want 8 bedden zouden dan toch al voldoen aan de interne behoefte binnen je bedrijf. Waarom zoveel? En is deze schaal passend in het buitengebied?

Helaas hebben we tot op heden nog geen feitelijk onderbouwd antwoord gekregen op deze vraag.  initiatiefnemers ontkrachten mijn bevindingen en zij denken zelf dat het gemiddelde verblijf langer zou zijn en dat de behoefte aan opname groter zou zijn dan in hun jaarverslag geschreven staat. Het lijkt erop dat de informatie die zij ons verstrekken niet zou kloppen en zij nemen verder geen verantwoordelijkheid om ons hier meer inzicht in te verschaffen.

Verder in het gesprek werden onze zorgen niet erkend en gebagatelliseerd en bemerkten we ook dat er wat irritatie ontstond bij de initiatiefnemers door onze kritische vragen. En ergens begrijpen we dat dit gebeurd. We beseffen ons dat we zoekend zijn naar de antwoorden op onze vragen maar dat onze vragen niet meer passen bij de eindfase waarin de initiatiefnemers zitten.

Want we zouden graag in dialoog gaan over de uitvoering van het huisvestigingsplan vb moet dit permanent of zou dit ook semipermanent kunnen voor de duur van de vergrijzing? Terwijl zij aansturen op een dialoog waarin we het alleen nog met elkaar nog kunnen hebben de aanplanting of over de ligging van de parkeerplaatsen. Dit baart ons grote zorgen……

We betreuren dan ook dat we zo laat zijn in het proces zijn meegenomen wat maakt dat er geen ruimte meer is voor al onze vragen. We zie dit als een gemiste kans en daar moeten we het dan maar mee doen. (?)

Ik heb dit ook benoemd in het gesprek. Maar zij blijven bij het besluit dat zij er goed aan hebben gedaan om ons pas te informeren als de plannen concreet waren en de aannemer al bekend.

Pas later, toen het verhaal wat bij me kon landen, had ik voornamelijk de vraag; Hoe verhoudt deze uitbereiding zich met wat in het verleden is aangevraagd en de uitkomsten hiervan?

Ik kan een uitspraak van de rechtbank terug vinden van een zaak die in 2013 is behandeld door de rechtbank waarin de initiatiefnemers ingingen op de afwijzing van de bestemming voor een glamping (luxe tenten op een camping). In dit rapport staat: “De raad heeft in dit kader aangevoerd dat op het perceel Op den Bergen 6 reeds een aantal activiteiten wordt toegestaan die zorgen voor een aantasting van het woon- en leefklimaat van de omgeving. De raad acht de toevoeging van ook nog twee tenten, gelet op de andere activiteiten die op het perceel worden toegestaan op het perceel, daarom onwenselijk.”

Mocht u, als lezer, het gehele rapport willen inzien dan kunt u dit raadplegen via:   ECLI:NL:RVS:2013:2636, Raad van State, 201305468/1/R1 (rechtspraak.nl)

Als ik lees dat 2 tenten niet worden toegestaan en gezien de initiatiefnemers hiervan op de hoogte zijn hoe komen ze dan tot het volgende initiatief om toe te werken naar 29 appartementen?

Daarnaast is in 2017, na een grote verbouwing met gesloten deuren, de groep verdubbeld van 15 naar 30 cliënten. Dit is nooit gecommuniceerd naar ons. Maar we werden uiteraard wel uitgenodigd voor de open dag, om de al gerealiseerde uitbreiding te komen bezichtigen.

En nu, ligt er een plan klaar en is het aan de buurt om hier op te reageren… Ligt de bal opnieuw bij de omwonenden.  Ik zou het graag omdraaien gezien zij al vijf jaar bezig zijn met dit wooninitiatief.

-         In welke vorm hebben zij geïnvesteerd in de relatie tot hun buurtgenoten. Welke acties zijn er geweest om hun buurtgenoten te betrekken en informeren. Hoe hebben zij de draagkracht van hun omwonende vergroot en hoe zijn zij omgegaan met de kwetsbare verhoudingen die zijn ontstaan in 2013?

-         Welke activiteiten hebben zij uitgevoerd om de betrokkenheid van de buurt bij hun zorgboerderij te vergroten?

Naast de zorgen rondom transparantie en de communicatie binnen het proces vraag ik me ook af wat dit betekent voor mijn gezin en ons recreatie bedrijf.

En wat voor invloed heeft dit op mijn woon- en leefgenot? Er zal veel meer verkeer komen van personeel/cliënten/vrijwilligers/bezoekers/ambulance/vervoer voor overledenen. En dat dan 7 dagen/24 uur in de week.

Mogen mijn kinderen die nu in de basisschoolleeftijd zijn straks als ze in de puberteit zijn dan nog in het weekend met vrienden samenkomen zoals de kinderen van de initiatiefnemers momenteel doen op vrijdag- en zaterdagavond/nacht in de huidige zorgboerderij?

Daarnaast vraag ik me af welke gevolgen dit heeft voor ons bedrijf. Wij zijn net gestart en willen investeren om de mini-camping en vakantiewoningen kwalitatief te verbeteren om onze gasten een ontspannen en prettig verblijf te bieden in deze mooie en rustige omgeving. Worden onze uitbreidingsmogelijkheden beperkt als dit alles door gaat? En wat is de omgekeerde werking van mijn bedrijf op hun initiatief?

En dan nog mijn grootste zorg; wat als de vergrijzing over 20 jaar op z’n einde loopt of door onvoorziene omstandigheden de Bergerbaan moet sluiten? De huidige rechtsvorm vergroot het risico dat het bedrijf over gaat naar derden wanneer de eigenaren besluiten hun eenmanszaak te staken. Dan wonen wij met ons toeristisch bedrijf naast een zorgcentrum met een bestemming voor maatschappelijke doeleinden die ruimte biedt om 30 cliënten op te nemen en 60 cliënten een vorm van dagbesteding te bieden. Dit zouden dan ook jeugdzorgcliënten kunnen zijn of cliënten met een psychische- of verslavingsproblematiek.

Graag zou ik ook nog even willen benoemen dat de initiatiefnemers zelf niet op den Bergen woonachtig zijn.  Zij hebben alleen de lusten en niet de lasten.

Zelf ben ik zorgondernemer in de jeugdzorg en ben vanaf 2018 bezig om samen met de Gemeente Helmond 40 toegankelijke en betaalbare studio’s te realiseren voor de doelgroep kwetsbare jongeren. In de initiatieffase heeft de gemeente Helmond met een kritische noot gekeken naar ons plan. Dit heeft uiteindelijk ervoor gezorgd dat onze Stichting tot een goede samenwerking met de gemeente én de wijk is gekomen waarin het initiatief wordt gerealiseerd. Deze ervaring zorgt er voor dat ik ontzettend veel vragen heb over de gang van zaken rondom dit initiatief.

Ook ben ik benieuwd naar wat jullie standpunt is in het feit dat een maatschappelijk zorgcentrum op dit moment geen financiële verantwoording hoeft af te dragen naar buiten.

En wat maakt dat deze lucratieve manier van het genereren van huuropbrengsten niet onder de bestemming wonen valt?

Middels deze brief richten we ons tot jullie, gemeente Horst aan de Maas, en vragen we jullie zorg en verantwoordelijkheid te nemen als jullie dit initiatief daadwerkelijk willen steunen. We nemen aan dat jullie ook kritische vragen en voorwaarden hebben gesteld?

Zoals we eerder benoemen verbaast het ons dat zij laten voorkomen dat hun plannen al in beton gegoten zijn met akkoord van de gemeente. Graag zouden we deze concrete plannen en of principeverzoek die bij de gemeente liggen willen inzien en daarnaast ook het besluit op het principeverzoek. We gaan graag in gesprek met de gemeente om antwoorden te krijgen op een aantal vragen.

Daarnaast hebben we nog een ander verzoek;

We wonen hier nu 10 jaar in deze straat en als we om ons heen kijk zien we de emotionele impact het heeft op de mensen in onze directe omgeving. We zien weinig draagkracht bij de inwoners. Hun gevoel om constant opnieuw te ervaren dat de invloed op de ontwikkelingen zo klein zijn, ze als laatst geïnformeerd worden bij bedrijfsontwikkelingen, maakt dat zij zich niet gezien en gehoord voelen. Wat dit met hen doet raakt ons enorm. Maar we kunnen hun zorg niet wegnemen en willen hun zorgen ook niet versterken. We willen jullie als gemeente van Horst aan de Maas dan ook vriendelijk verzoeken om met hen in dialoog te gaan, hen te zien en te horen.  

We gunnen hen hetzelfde als wat de initiatiefnemers hun cliënten gunnen;

om op je oude dag nog volop te kunnen genieten van de rust in het buitengebied!

Met vriendelijke Groet,

Hans van Dijk en Lies Geurts

En namens

Bergerhof Slapen, sfeervol overnachten in Sevenum.